در محضر استاد (15)

  انسانی که منزل خود را نشناسد، نمی تواند از فیوضات الهی بهره مند شود .

                                                                                                                                     ( ادامه مطلب)

  در محضر استاد (14)

  کمک به موجودات زنده گره گشاست .

                                                                                                                                        ( ادامه مطلب)

  بسم الله الرحمن الرحیم

  در محضر استاد (13)

  خدا را در کجا می جویید؟

  گر شبی در منزل جانانه مهمانت کنند،

  گول نعمت را مخور، مشغول صاحب خانه باش.

                                                                                                                                 ( ادامه مطلب)

  در محضر استاد (12)

  زمان مقدّس را دریاب .

  لحظاتی در زندگی انسان وجود دارد که می تواند راهی برای رسیدن به کمال باشد؛ به طوری که اگر بنده آن لحظه را درنیابد، دچار خسران می شود .

  آیات قرآن تصدیق کننده ی این مطلب اند، از آن جمله :

  سوگندهای قرآنی مرتبط با زمان هایی از روز : « وَ الضُّحی‏ » ( ضحی/1 ) ، « وَ الْعَصْرِ » ( عصر/1)، «وَ اللَّیْلِ إِذا یَغْشی‏ » ( لیل/ 1 ) و ...

  و زمان های خاصّی که بسیار مورد تأکید واقع شده اند : « وَ ما أَدْراکَ ما لَیْلَهُ الْقَدْر» (قدر/2 )

  خداوند برای دریافت فیوضات، اسبابی را تقدیر فرموده است که در زمان نهفته است. وقت را دریابید تا محروم از محرم درگاهش نگردید . 

                                                                                                                         ( ادامه مطلب)

  در محضر استاد (11)

  "وفای به عهد" یا به عبارتی "خوش قولی"، راهی برای نیل به سعادت .

                                                                                                                                       ( ادامه مطلب)

  در محضر استاد (10)

  در کجایی و به دنبال چه می گردی؟

  برای بهره مندی از هر مطلوبی، باید نسبت به ارزش آن تلاش کرد .

                                                                                                                            ( ادامه مطلب)

  در محضر استاد (9)

  زیاده طلبی انسان را از اوج به حضیض [1] می آورد.

  خداوند در حدیثی قدسی چنین فرموده است :

  " یا بنی آدم! من به تو به اندازه ای می بخشم که برایت کفایت کند و تو به اندازه ای می خواهی که در روی زمین طغیان کنی ".

                                                                                                                                ( ادامه مطلب)